Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Κραυγή, Henri Michaux

Το καλαγκάθι είναι φρικτό μαρτύριο. Όμως αυτό που μ'έκανε ακόμη πιο πολύ να υποφέρω, ήταν που δε μπορούσα πια να φωνάξω. Καθότι ήμουν σε ξενοδοχείο. Η νύχτα είχε μόλις πέσει κι η κάμαρά μου ήταν στριμωγμένη ανάμεσα σε δύο άλλες όπου κοιμόταν κόσμος.
Βάλθηκα λοιπόν, να βγάζω απ' το κρανίο μου τεράστια τύμπανα, χάλκινα πνευστά και ένα όργανο που δυνατότερα κι από τις χορδοσύριγγες ηχούσε. Και εκμεταλλευόμενος τη δύναμη τη φοβερή που μού' δινε ο πυρετός, έφτιαξα μ' αυτά μια εκκωφαντική ορχήστρα. Τα πάντα έτρεμαν από τους κραδασμούς.
Τότε, σίγουρος πια ότι δε θ΄ακουγόταν η φωνή μου μέσα σ' αυτό το πανδαιμόνιο, άρχισα να ουρλιάζω επί ώρες, και κατάφερα, σιγά σιγά, να ανακουφιστώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου